بیایید با ترس هایمان رو به رو شویم. نورپردازی یک اتاق به تنهایی می تواند ترسناک باشد چه برسد به نورپردازی دکوراسیون داخلی خانه. اما خیالتان راحت باشد زیرا اصول نورپردازی انعطاف پذیر است. هر فرد در زمینه نورپردازی سلیقه منحصر به فرد خود را دارد. بعضی افراد طرفدار یک نورپردازی کم و مختصر هستند تا به خانه یک حال و هوای دنج بدهند بعضی هم طرفدار نور زیاد در فضا باز خانه هستند. در هر صورت با توجه به سلیقه ای که دارید می توانید نوپردازی را با کمی توجه به اصول طراحی هر طور که می خواهید انجام دهید. در ادامه با راهنمایی های ما در زمینه نورپردازی دکوراسیون داخلی خانه همراه باشید تا ببینید که نورپردازی اصلا کار سخت و ترسناکی نیست.

اندازه همه چیز است

قبل از شروع نورپردازی دکوراسیون داخلی خانه اتاق را اندازه گیری کنید. شاید خیلی کلیشه ای به نظر برسد اما بسیاری افراد این مرحله را انجام نمی دهند. شاید دلیلش این باشد که از وقتی که یادتان می آید یک لامپ از سقف اتاقتان آویزان بوده و همان نور را برایتان کافی بوده است. خوب باید بگوییم که اصلا اینطور نیست. لامپ های قدیمی و تنگستن رشته ای به دلیل این  نور کافی داشتند بودند که حدود ۱۵۰ وات روشنایی داشتند اما امروزه استفاده از این لامپ ها و تولیدشان بسیار محدود شده است. از آن گذشته امروزه نورپردازی به قسمتی از طراحی داخلی خانه تبدیل شده و جنبه تزئینی نیز دارد. اما با توجه به اندازه اتاق ما به چه قدر نور نیاز داریم؟ فرمول زیر در این رابطه به شما کمک می کند.
برای مثال یک اتاق ۴ متر در ۳ متر جمعا ۱۲ متر مربع می شود. سپس اندازه کلی اتاق را ضرب در ۲۵ کنید. تا میزان روشنایی اتاق یعنی وات را به دست بیاورید.
۱۲×۲۵ = ۳۰۰ وات
همچنین اندازه گیری سقف را فراموش نکنید زیرا بعضی سقف ها مرتفع ترند. چراغ ها نباید خیلی به زمین نزدیک یا آنقدر بالا باشند که برای نصبشان نیاز به خرید یک نردبان بلند داشته باشید.

متفاوت باشید

اگر سقف خانه تان خیلی مرتفع است لوستر های بزرگی نصب کنید که تعداد لامپ های بیشتری در خود جای می دهند. همچنین میز ها و کنسول ها را در اطراف خانه فراموش نکنید زیرا با قرار دادن آباژور ها روی آن ها اتاق روشن تر خواهد شد. اگر دیوار های خانه تان به رنگ تیره است پس به نور بیشتری هم احتیاج دارید زیرا درست برعکس رنگ های روشن نور را منعکس می کنند، رنگ های تیره آن را جذب کرده و باعث می شوند فضا تنگ و تاریک به نظر برسد.

کاربرد اتاق و چراغ ها را در نظر داشته باشید

اتاق هایی که نقشه باز دارند و دیوار های جداکننده ندارند و از آن ها به عنوان اتاق های چند کاربره استفاده می شود، نیاز به نورپردازی ویژه تری دارند. برای هر قسمت از این اتاق ها به یک نورپردازی خاص نیاز دارید که آن فضا را از دیگر قسمت های اتاق جدا کند. همچنین میزان نورپردازی بستگی به استفاده شما از آن دارد. برای مثال قسمت آشپزخانه و ناهارخوری به نور بیشتری نیاز دارند مخصوصا در قسمت تهیه غذا که می توانید از لامپ هایی که نور متمرکزی برای یک قسمت دارند بهره ببرید. البته می توانید کلیدهای دیمر را که قابلیت تنظیم نور دارند، به کار بگیرید تا برای یک شام رمانتیک نور کمتر و فضایی دنجتر داشته باشید. معمولا پیشنهاد می شود در نورپردازی لایه بندی داشته تا بتوانید به راحتی میزان نور را دستکاری کنید.

لایه بندی نور

اما منظورمان از لایه بندی نور چیست؟ برای لایه بندی نور، لامپ های کم و پر نور را با هم ترکیب و با توجه به فضایی که می خواهیم بسازیم چراغ ها را روشن می کنیم. مناطق مختلف خانه با توجه به کارکردشان به میزان نور متفاوتی نیاز دارند از جمله:

نور پردازی عمومی: که از آن به عنوان نور محیطی نیز یاد می شود. معمولا این نور با یک لامپ در مرکز اتاق تامین می شود اما نه همیشه. بسیاری از خانه ها از لامپ های دیواری به عنوان نور محیطی استفاده می کنند. نور عمومی میزان نوری که شما برای وقتی در اتاق هستید و کار خاصی نمی کنید به آن نیاز دارید.

نور پردازی با توجه به حس و حال اتاق: این نور ممکن است، نور آباژور، دیوار، تابلو های هنری یا به طور کلی هر نوری باشد که قسمتی از خانه را برجسته می کند. می توانید در این زمینه خلاقیت به خرج داده و با توجه به حس وحالی که دارید نور اتاق را عوض کنید. حتی می توانید یک لامپ را در مناطق مختلف اتاق قرار داده تا ببینید در کدام قسمت اتاق اثر دلخواهتان را پیدا می کنید.

نورپردازی با توجه به کاری که انجام می دهید: این نورپردازی روشنایی بیشتری به شما می دهد. معمولا از این نوع نورپردازی برای مطالعه استفاه می شود. این نورپردازی می تواند با یک چراغ مطالعه یا یک آباژور پر نور تامین شود. همچنین آشپزخانه را فراموش نکنید. می توانید در قسمت پخت و پز یا بالای سینک چراغ های بیشتری کار بگذارید تا در تاریکی نباشید.

نورپردازی برای کودکان: نورپردازی اتاق کودکان باشد شاد و مفرح باشد. اما چه نوع از نورپردازی برای کودکان مناسب است؟ بهتر است چراغ هایی تهیه کنید که کودک در سنین رشد و نوجوانی هم بتواند از آن استفاده کند. یک راه حل این است که از انیمیشن ها و فیلم های روز دوری کنید. یا اگر هم یک چراغ با طرح باب اسفنجی می خواهید یک تابلو نوری کوچک تهیه کنید تا به راحتی قابل تعویض باشد. مهمترین چیز در رابطه با این لامپ ها ایمنیشان است پس مطمئن شوید دارای علامت استاندارد هستند. همچنین برای کودک از لامپ های کم مصرفی مانند لامپ های فلورسنت و LED استفاده کنید. این لامپ ها انرژی کمتری داشته در نتیجه سطح بیرونی سردتری دارند. به هر حال بچه ها دوست دارند به همه چیز دست بزنند!

نورپردازی اتاق نوزاد: از چراغ های رنگی برای ساختن یک دنیای شاد و در عین حال سرگرم کننده برای نوزاد استفاده کنید. برای سقف از چراغ های اسباب بازی مانند استفاده کنید تا تبدیل به بخشی از روند خواب کودک شوند. از یک چراغ خواب کم نور هم روی دیوار استفاده کنید تا اگر کودکتان از تاریکی می ترسد آن را همیشه روشن بگذارید. حواستان باشد چراغ خواب را کنار تخت نگذارید زیرا ممکن است کابل ها دردسر ایجاد کنند.

نورپردازی اتاقی برای بزرگ شدن: اگر هر دو فرزندتان از یک اتاق استفاده می کنند باید نورپردازی داشته باشید که با سن هر دو هماهنگ باشد. از یک رنگ که مورد علاقه هر دویشان است، استفاده کنید و آن را به عنوان نور مرکزی قرار دهید. بهتر است از رنگ های کاربردی استفاده کنید تا چشم خسته نشود. یک آویز سقفی و یک چراغ کنار تخت برای این نوع نورپردازی کافی است. همچنین گذاشتن یک چراغ بالای میز درس فرزند بزرگتر برای مواقعی که یکی از بچه ها خواب است ایده خوبی است. اگر هم از چراغ مطالعه استفاده می کنید آن را از دسترس بچه های کوچکتر خارج کنید.